poniedziałek, 10 marca 2014

#2 Jak rozwijala sie telewizja???

Aby odpowiedzieć na to pytanie można podążyć za tezą, którą zaproponowali F. Casetti, R. Odin w tekście “Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki”. Najogólniej rzecz ujmując paleo-telewizja odwołuje się do pedagogicznych form przekazu. Oznacza to, że komunikat ten oparty jest na podziale ról – z jednej strony są ci, którzy przekazują wiedzę, z drugiej natomiast mamy osoby, którym wiedza ta jest dostarczana. Strumień w paleo-telewizji to następujące po sobie programy.

Neo-telewizja odchodzi od modelu pedagogicznego na rzecz „procesu wzajemnej aktywności”, a jej przestrzeń można określić jako miejsce „wspólnego biesiadowania”. W tworzeniu takiej telewizji istotną rolę odgrywa codzienne życie, swoboda przekazu. Jako przykład można podać telewizję śniadaniową.




Poniżej możemy zaobserwować jak w dzisiejszych czasach prezenterzy potrafią bawić się na wizji:



Teraz przyszedł czas na analizę jednego odcinka telewizji śniadaniowej. Nasz wybór padł na Dzień Dobry TVN z dnia 09.03.2014:
  1. 8.30 -  rozpoczyna się program, pojawia się logo programu
  2. Ujęcie molo w Sopocie (okazuje się, że na ekranie w studiu), kamera zjeżdża w lewo i pojawiają się prowadzący program w planie amerykańskim (Kinga Rusin i Bartosz Węglarczyk), za nimi studio – widać okrągłe podwyższenie, gdzie znajdują się dwie kanapy, po środku okrągły stół, zarówno na podeście, jak i na stole dużo tulipanów, dalej przez okna można podziwiać panoramę Warszawy; prowadzący witają się z widzami, ale prowadzą dalej między sobą rozmowę, są naturalni, zwracają się do siebie, wydają się nie przejmować tym, że są już na wizji
  3. Na ekranie pojawia się ujęcie panoramy Warszawy, po chwili następuje powrót do studia; na dole ekranu pasek informujący: „Witamy w Dzień Dobry TVN”
  4. Prezenterzy kontynuują swobodną rozmowę, żartują na swój temat
  5. Zmiana ujęcia– na lewo od prowadzących dostrzegamy wnętrze studia, w kadrze jest duży okrągły stół zastawiony różnymi produktami spożywczymi, na środku tulipany w wazonie, za stołem mężczyzna – kucharz programu
  6. Pojawia się głos lektora, który zaprasza widzów na dzisiejszy program, po czym następują skróty tego, co czeka dzisiaj widzów
  7. Pojawia się główne intro programu – bardzo kolorowe, zdjęcia Warszawy, uśmiechnięci prowadzący – na ulicy, z parasolem, z filiżanką na dachu wieżowca, w trakcie przygotowań do programu – kiedy piją kawę, albo mają nakładany makijaż, kolejne ujęcie to kolorowe zegarki w zielonej trawie, wskazujące godzinę 8:30, zdjęcia ulic Warszawy
  8. Powrót do studia – wszyscy obecni znajdują się przy kuchennym stole (pokazywanym wcześniej): prowadzący, kucharz (Andrzej Polan) oraz gość Natalia Szroeder, ustawieni są dwójkami, po swoich przeciwnych stronach; prezentacja pierwszych potraw, ekran zostaje podzielony na pół – z lewej strony pojawia się przepis na daną potrawę
  9. Przez cały czas trwania programu w lewym dolnym rogu znajduje się logo z aktualną godziną, z prawej strony pasek z adresem strony internetowej programu
  10. Za prowadzącymi na ekranie telewizora pojawia się prezenter pogody, w tym samym czasie jest zapowiadany przez prowadzących
  11. Na całości ekranu pojawia się ujęcie, przed chwilą widziane na telewizorze w studiu, pojawia się informacja, że znajdujemy się we Wrocławiu – dzisiejszą relacją będzie temat DreamJumpingu (na dole ekranu definicja)
  12. Pojawia się intro zapowiadające prognozę pogody
  13. Przerwa w programie na reklamy sponsorów
  14. Powrót do Wrocławia – rozmowa z mistrzem świata w DreamJumpingu
  15. Prognoza pogody – mapa, z offu głos prezentera
  16. Reklamy sponsorów
  17. Powrót do studia w Warszawie, teraz prowadzący siedzą stole, najpierw widzimy ich w planie średnim – zapowiadają kolejnego gościa; kamera się oddala i dowiadujemy się jak on wygląda – w planie pełnym widzimy całą trójkę siedzącą przy okrągłym stole, w tle za oknami panorama Warszawy, na stole tulipany
  18. Rozmowa z gościem (Kacper Kowalski, zwycięzca Word Press Photo 2013), głosy z offu, na ekranie zdjęcia gościa, potem fragment filmu przedstawiający pracę fotografa 
  19. 8:46 – zapowiedź pierwszej reklamy i tego co po niej, w dalszej części programu – znowu lektor i skróty materiałów
  20. Logo TVN z napisem reklama
  21. Blok reklamowy
  22. Znowu logo TVN – informacja o zakończeniu reklam
  23. Reklamy sponsorów
  24. Intro DDTVN i znowu głos lektora zapowiadający co jeszcze dziś w programie
  25. 8:53 - Program rozpoczyna inna prezenterka we wnętrzu restauracji czy kawiarni, po jej lewej stronie nowi goście; logo informuje nas która godzina a pojawiający się napis sytuuje nas w Warszawie
  26. Rozmowa z gośćmi – są to główne bohaterki z nowego serialu TVN „Sama słodycz” – opowiadają o czym będzie serial; na całości ekranu pojawiają się fragmenty, z offu słyszymy rozmowę kobiet
  27. Powrót do studia, prowadzący w planie amerykańskim stoją na tle studia, rozmawiają ze sobą, nie przejmując się, że są na wizji, po chwili kończą dyskusję i zapowiadają kolejną relację – pojawia się fragment nowego programu „Efekt Domina” (prod. TVN), o czym dowiadujemy się z napisów na ekranie; wraz z prowadzącą program jesteśmy na Madagaskarze, gdzie poznajemy wolontariuszy budujących szkoły dla tamtejszych dzieci
  28. Powrót do studia, gdzie przy stole pojawił się nowy gość – wolontariuszka, która wybudowała szkołę w Ghanie, opowiada swoją historię, odpowiada na pytanie jak można pomóc
  29. 9:05 – serwis informacyjny, najpierw lektor zapowiada kolejne materiały programu, potem reklamy sponsorów
  30. Serwis informacyjny – pojawia się intro TVN24, dziennikarka w planie średnim, z jej lewej strony dwa ekrany komputerów, na nich logo DDTVN; informacje: sytuacja na Ukrainie i Krymie, zwycięstwo Polki na mistrzostwach świata w lekkoatletyce w skoku wzwyż (materiały wideo)
  31. Koniec serwisu, zapowiedź wieczornych programów w stacji
  32. Reklamy sponsorów
  33. Intro DDTVN i po raz kolejny lektor informuje nas co dalej w programie
  34. Pojawiają się prowadzący w planie amerykańskim, za nimi panorama Warszawy, zapowiadają dalszą część programu
  35. Akcja przenosi się do Żyrardowa (jak informuje nas napis), pojawia się nowa prezenterka w planie średnim, wita sie z widzami, słychać muzykę fortepianową, kamera odjeżdża i widzimy kolejnego gościa właśnie grającego na fortepianie, prezenterka mówiąc opiera się o fortepian, potem zwraca się do gościa (Kamil Bednarek) i zaczyna się rozmowa, postacie znajdują się w sali koncertowej, gdzie Bednarek miał poprzedniego dnia koncert, opowiada o swoim życiu w trasie
  36. Powrót do studia, zapowiedź rozmowy z kolejnym gościem – prowadzący w planie średnim, mistrzynią paraolimpijską Katarzyną Rogowiec; najpierw materiał wideo zrealizowany u kobiety w domu, gdzie reporterka TVN przeprowadza z nią wywiad
  37. Przenosimy się do studia, teraz już w planie pełnym widzimy siedzących na kanapach prowadzących wraz z gościem – dowiadujemy się o końcu kariery biathlonistki z powodu macierzyństwa, jej dalsze plany
  38. 9:23 – przerwa na reklamy, najpierw zapowiedź lektora co w kolejnej części programu
  39. Blok reklamowy
  40. Reklamy sponosorów
  41. Intro DDTVN, znów głos lektora i skróty materiałów
  42. Powrót do Warszawy do bohaterek serialu „Sama słodycz”, dalsza część rozmowy o fabule serialu, fragmenty serialu na ekranie
  43. Powrót do studia – tym razem wraz z prowadzącymi znajdujemy się ponownie w kuchni DDTVN – dowiadujemy się, że dzisiejszy temat to dania z mrożonek, na stole torby z mrożonkami firmy Hortex, prezentacja przez kucharza kolejnych dań i przepisów, swobodna rozmowa między nim a prowadzącymi, pytania do ciągle obecnego gościa
  44. Zapowiedź kolejnych gości – tym razem ze świata mody, których widzimy już czekających na kanapach
  45. Fragmenty programu „Project Runway” (prod. TVN), którego jeden z gości jest współprowadzącym
  46. Prowadzący już na kanapach na przeciwko gości (Tomasz Ossoliński, Jerzy Antkowiak) – rozmowa o modowych inspiracjach, na ekranie pojawiają się czarno-białe zdjęcia różnych stylizacji z „dawnych lat”, z offu ciągle słyszymy wypowiedzi gości
  47. Zapowiedź nowego odcinka programu „Project Runway”
  48. Intro pogody
  49. Reklamy sponsorów
  50. Powrót do Wrocławia – tym razem prezenter znajduje sie na dachu Stadionu Miejskiego, o czym sam nas informuje, przedstawia szczegółową prognozę pogody na najbliższe dni (mapa na ekranie); powrót do tematu DreamJumpingu – widzimy skaczących z dachu ochotników
  51. Reklamy sponosrów
  52. 9:52  Powrót do studia –prowadzący informują o przerwie na reklamy
  53. Głos lektora i kolejne skróty
  54. Blok reklamowy (najpierw logo TVN zapowiadające reklamy, potem informacja o ich zakończeniu)
  55. 9:59 – spotkanie z kolejnym gościem na studyjnych kanapach – promocja nowego opracowania zebranych reportaży Mariusza Szczygła
  56. 10:05 – zapowiedź serwisu informacyjnego, dziennikarka oznajmia, że jest wielką fanką publicysty (widzimy ją na telewizorze w studiu)
  57. Lektor i kolejne skróty
  58. Reklamy sponsorów
  59. Serwis informacyjny TVN24 – intro i ujęcie dziennikarki takie samo jak wcześniej, informacje: o wypadku samolotu w Malezji, nagranie z monitoringu z Kalisza, świetna pogoda na południu Europy – koniec serwisu
  60. Zapowiedź nowych programów stacji
  61. Reklamy sponsorów
  62. Intro, ponownie lektor i zapowiedzi materiałów
  63. Powrót do studia, słyszymy głosy prowadzących zapowiadających kolejnych gości, na ekranie widzimy te postacie, rozmawiają ze sobą jeszcze przed wejściem na wizję,
  64. Kuchnia DDTVN – w planie amerykańskim prowadzący, kucharz i gość, zbliżenia kamery na gotowe już potrawy, komentarz kucharza, kilka wypowiedzi gościa
  65. Ponownie Żyrardów – teraz prezenterka siedzi obok gościa i razem grają na fortepianie, dalsza część rozmowy
  66. Powrót do studia – prowadzący w planie amerykańskim zapowiadają kolejnych gości
  67. Fragment serialu „Lekarze” (prod. TVN) i materiał o prof. Kwiatkowskim - transplantologu
  68.  Prowadzący już razem z gośćmi na kanapach (prof. Kwiatkowski i Wojciech Mecwaldowski – bohater serialu „Lekarze”), rozmowa o transplantologii, o tym, jak serial jest świetną promocją dla tej dziedziny
  69. Powrót do Wrocławia, dach Stadionu Miejskiego, temat DreamJumpingu
  70.  Reklamy sponsorów
  71. Szczegółowa prognoza pogody (mapa)
  72. Reklamy sponsorów
  73. 10:34 – powrót do studia, prowadzący w planie amerykańskim, zapowiedź reklam i dalszej części programu
  74. Blok reklamowy (najpierw logo TVN zapowiadające reklamy, potem informacja o ich zakończeniu)
  75. Reklamy sponsorów
  76. Intro DDTVN
  77. W studiu prowadzący już na kanapie (plan amerykański), zapowiedź nowego gościa, pokazanie w planie średnim Agnieszki Dygant (odtwórczyni głównej roli w serialu „Prawo Agaty – prod. TVN) – rozmowa o tym, że polskie kobiety chcą być jak Agata
  78. Zakończenie programu – prowadzący żegnają się z widzami, zapowiadają występ chóru; nagle spoza kadru słychać głos Dygant, która przypomina sobie o urodzinach prowadzącej Kingi Rusin, już w kadrze składa jej życzenia i obejmują się na wizji
  79. Występ chóru, któremu przewodzi wokalista Mrozu – promocja jego nowej płyty; jazdy kamery pokazujące kolejnych członków grupy w trakcie występu, na przemian z ujęciami w planie amerykańskim wszystkich
  80. Na ekranie logo DDTVN i zapowiedź tematów programu na następny dzień, ekran podzielony na pół: z lewej strony fragmenty materiałów, z prawej napisy końcowe, godz: 10:52
  81. Żółte tło i na środku niebieskie kółeczko – znak rozpoznawczy stacji, w nim napis PRODUKCJA TVN, potem samo logo TVN
  82. Reklamy sponsorów – koniec programu


Po dokładniejszej analizie treści programu „Dzień Dobry TVN”, który realizuje formułę telewizji śniadaniowej można zauważyć wiele prawidłowości. Po pierwsze, uwagę zwraca forma. Program podzielony jest na kilka bloków, które się powtarzają. Na blok składa się rozmowa z gościem w studiu lub materiał reportażowy, serwis informacyjny lub prognoza pogody (albo jedno i drugie) oraz przerwa na reklamy. Każdy z takich bloków trwa mniej więcej pół godziny. Jest to optymalny czas, jaki przeciętny widz poświęca na śledzenie treści pojawiającej się na ekranie. Ponadto, serwis kilkakrotnie informuje o tym, co będzie się działo w dalszej części programu. W ten sposób urzeczywistnia się założenie, że telewizji śniadaniowej nie ogląda sie od początku do końca. Twórcy wiedzą, że każdy widz włącza telewizor w sobotni czy niedzielny poranek o innej porze. A treść musi być zrozumiała i atrakcyjna zarówno dla rannego ptaszka, raczącego się propozycją stacji już od wpół do dziewiątej rano, jak i śpiocha, włączającego telewizor na 20 minut przed końcem programu.

Co do tematów pojawiających się w programie - mają być ważne społecznie, często również poruszające współczesne problemy (transplantacja narządów, budowa szkół dla biednych i potrzebujących dzieci), ale równocześnie, są one promocją programów aktualnie realizowanych przez stację. Audycja jest prowadzona w ten sposób, by każdy mógł znaleźć coś dla siebie – przepisy kulinarne, sporty ekstremalne, czy nowinki serialowe.

Istotny jest również sposób prezentowania tych treści. Prowadzący są wyluzowani, spontaniczni, zdają się nie przejmować obecnością kamery, a co za tym idzie - widza. Ujawnia się tutaj element neo-telewizji – swobodne podejście do widza. Jest on gościem zaproszonym do dyskusji, który siedzi wraz z prowadzącymi i „zamyka” tę wolną przestrzeń po drugiej stronie stołu. Przez cały czas trwania programu stosowana jest swobodna wymiana poglądów – najważniejsza jest rozmowa, nieważne na jaki temat. Program ma być przedłużeniem codziennej gadaniny, spotkaniem przy kawie (najlepiej widać to we fragmencie z bohaterkami serialu „Sama słodycz”, które rzeczywiście piją kawę w kawiarni, zachowując przy tym codzienne rytuały, typowe dla każdego z nas).

Innym elementem neo-telewizji jest swoista homogenizacja treści. Program nie ma określonej grupy adresatów. Każdy ma znaleźć coś dla siebie. Audycja momentami przyjmuje poważniejszy ton (prezenterzy tez na chwilą zachowują się bardziej serio) by za chwilę przenieść się do kuchni by dyskutować o mrożonkach.

Tak więc okazuje się, że telewizja śniadaniowa to nie splot przypadkowych treści. To, co i kiedy pojawia się na ekranie, jest starannie przez twórców przemyślane pod katem pozyskania potencjalnego odbiorcy, który umili sobie ten czas picia porannej kawy, a może trochę dłużej...




Casetti Francesco, Odin Roger, Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz